Túngata 6 er enn í upprunalegu horfi a.m.k. utan dyra, nema hvað aðalinngangur hússins var um háar tröppur, sem voru við suðurgafl hússins. Innganginum var síðar breytt, þegar umferð jókst um götuna.
Rétt við eldhúsið var skúr í portinu svokallaða, þar var sérstakur stóll fyrir karla og kerlingar sem komu til þess að fá í svanginn. Dabbi í Nesi, mjólkurpóstur á Seltjarnarnesi, og á sínum tíma ein af þekktustu fyllibyttum Reykjavíkur, sat í þessum stól og þáði kost hjá húsfrúnni á leið sinni út á Nes. Væri hann allsgáður fékk hann líka snafs, en aldrei ef hann var drukkinn. Hann þræddi gjarnan heimili þeirra borgara, sem hann átti von á brjóstbirtu hjá og Túngata 6 var með seinustu húsunum er hann lagði af stað út á Nes. Var hann þá oft orðinn æði puntaður og ragnaði yfir því að fá ekki snafs, áður en hann lagði af stað heim á leið. Dabbi þessi var fjósamaður hjá Kristínu í Nesi en þetta mun hafa verið hinn mesti heiðursmaður og gaf sig aldrei að því sem var honum óviðkomandi.